Η καλή τους μητέρα Ελένη καμαρώνει τα τρία της αγγελούδια, καθώς τα λέπει να ξεπετάγονται και να μεγαλώνουν. Θέλει πολύ να τα ευχαριστήσει στις γιορτές. Με τον καλό της συζυγο κατέληξαν στα δώρα που θα τους αγοράσουν.Και για το τραπέζι το Χριστουγεννιάτικο ούτε λόγος να γίνεται. Θα έχει κάτι το ξεχωριστό.
Ο κ. Αρίσταρχος έχει καθιερώσει στην οικογένειά του τέτοιες μεγάλες γιορτές να θυμούνται φτωχές οικογένειες, ορφανά παιδιά, και απο το υστέρημά τους κάτι να τους προσφέρουν. Η μητέρα του μαζί με κάτι άλλες φίλες της έχουν ένα φιλανθρωπικό Σύλλογο και βοηθούν όσο μπορούν ανθρώπους που έχουν κάποια ανάγκη. Τους συνδέουν με την Εκκλησία, με την Εξομολόγηση, με το Λόγο του Θεού.Συγκέντρωσαν και φέτος μερικά χρήματα μεταξύ τους και βγήκαν στην αγορά να βρουν καλά και απλά είδη ρουχισμού, για να τα προσφέρουν σε ανθρώπους που έχουν εξακριβώσει ότι έχουν πραγματική ανάγκη.Παρακάλεσε και το γιο της τον Αρίσταρχο να μεσολαβήσει σε φίλο του που έχει κατάστημα με είδη αθλητικά, να τους προμηθεύσει παπούτσια, όσο μπορεί σε χαμηλή τιμή, για τον φιλανθρωπικό αυτό σκοπό. Ο καταστηματάρχης στην παράκληση του φίλου του ανταποκρίθηκε πρόθυμα, και μάλιστα, όταν άκουσε τον σκοπό της αγοράς των παπουτσιών, προθυμοποιήθηκε να δώσει και μερικά ζευγάρια δωρεάν.Συνολικά αγοράσθηκαν 25 ζευγάρια καλά παπούτσια αθλητικά.
Τα τρία αγόρια, όταν είδαν τα παπούτσια στο σπίτι τους και πληροφορήθηκαν οτι θα τα μοίραζαν σ επαιδιά που είχαν ανάγκη, αποφάσισαν με το χαρτζιλίκι τους να αγοράσει ο καθένας ένα ζευγάρι παπούτσια.Και τα δυο μεν μεγαλύτερα είχαν να διαθέσουν το ποσό που χρειαζόταν. Ομικρός όμως, ο Γιωργάκης, είχε μόλις τα μισά χρήματα. Σκυθρώπιασε ο μικρός, διότι έβλεπε τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του να χαίρονται με αυτή την πράξη της αγάπης, ενώ αυτός δε μπόρεσε να βοηθήσει. Οι γονείς του το κατάλαβαν και για να το διασκεδάσουν λίγο, είπε ο πατέρας του:
-Δεν πειράζει, Γιώργο, εσύ θα προσφέρεις μόνο ένα παπούτσι. Και ξέσπασαν όλοι στα γέλια.
Ο μικρός μπορεί κι αυτός να γέλασε, όμως το είχε μέσα του μαράζι.Μόνο ένα παπούτσι τι να το κάνει το παιδάκι που θα το πάρει;
Πέρασαν οι ημέρες των Χριστουγέννων και ήρθε η Πρωτοχρονιά. Η καλή τους μητέρα τους ετοίμασε μια ωραία βασιλόπιτα και σε κατάλληλη θέση έβαλε το φλουρί, που θα το εξαργύρωνε ο πατέρας με λίγα χρήματα σ' αυτόν που θατο' βρισκε.Όλοι συγκεντρωμένοι στο σπίτι απο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς , μαζί και η γιαγιά τους.Τα τρία αγόρια σε επιφυλακή παρακολουθούν τον πατέρα, που είναι έτοιμος.Έψαλαν όλοι μαζί το τροπάριο του Αγίου Βασιλείου.
-"Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ", επανέλαβε ο πατέρας τρεις φορές, σταυρώνοντας συγχρόνως και τη βασιλόπιτα.
Τα μάτια όλων και ιδιαίτερα των παιδιών είναι καρφωμένα συνεχώς και παρακολουθούν ερευνητικά σε ποιο σημείο θα μπορούσε η μητέρα τους να έχει κρύψει το φλουρί. Αρχίζει το κόψιμο.
-Το πρώτο κομμάτι είναι του Χριστού,λέει ο πατέρας.
- Το δεύτερο της Παναγιάς, επεμβαίνει η μητέρα.
-Το τρίτο του Αγίου Βασιλείου.
Η αγωνία στο αποκορύφωμά της. Ο μικρός παρακολουθεί με λοξές ματιές το πρόσωπο της μητέρας του, μήπως καια ποσπάσει κανένα μορφασμό συνθηματικό για το που βρίσκεται το φλουρί.
-Το τέταρτο κομμάτι είναι του μπαμπά μας, λέει η μητέρα τους.
Ξεπετάγεται ο μικρός και δυνατά φωνάζει:
-Το άλλο κομμάτι είναι της μαμάς και έπειτα της γιαγιάς.Σε κανένα κομμάτι όμως μέχρι τώρα δεν βρέθηκε το φλουρί.
-Καλά πάμε, ψιθύρισε ο μεγαλύτερός τους. Μείναμε τρεις. Κάποιος απο εμάς θα είναι ο τυχερός.
Με αργές κινήσεις ο πατέρας κόβει τα τρία κομμάτια για τα τρία αγόρια του...
-Νάτο! φωνάζει ο μικρός Γιωργάκης. Σε μένα έπεσε το φλουρί.
Ο πατέρας , έτοιμος καθώς ήταν βγάζει μερικά χαρτονομίσματα απο την τσέπη του και τα δίνει στο Γιωργάκη.Χαρούμενος τότε εκείνος και γελαστός φωνάζει:
-Να, και το δεύτερο παπούτσι! Θα δώσω και 'γω στο παιδάκι δυο παπούτσια!
Πέφτει στην αγκαλιά της γιαγιάς και της λέει:
-Γιαγιά μου καλή, ο μπαμπάς βοήθησε και αγοράσατε καλά παπούτσια και φθηνά, τα αδελφια μου αγόρασαν απο ένα ζευγάρι.Να, πάρε τα χρήματα απο το φλουρί για το άλλο παπούτσι!
Η γιαγιά δεν μπόρεσε να κρατήσει τη συγκίνησή της. Βούρκωσαν τα μάτια της και μέσα από τα βάθη της καρδιάς της έδωσε την ευχή της στο Γιωργάκη και στα άλλα δυο εγγονάκια της. Οι γονείς δοξάζουν τον Θεό και Τον παρακαλούν ναφυλάξει τα παιδιά τους κοντά Του, τώρα που μεγαλώνουν, και πάντα με τέτοια αισθήματα αγάπης προς τους άλλους να γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας.
Από το περιοδικό 'Ο Σωτήρ "
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου