Προσευχαὶ Ἁγίων Πατέρων
Σύ μου σκέπη εἶ καὶ ῥύστις, Σὺ μου εἶ παραμυθία.
Σὺ ἀντίληψίς μου πέλεις, Σὺ ἐλπὶς καὶ προστασία.
Σὺ ἐνίσχυσόν με, Κόρη, ἐν τῇ πάλῃ, ἐν σταδίῳ.
Σὺ μου εἶ, Παρθενομῆτορ, καύχημά μου ἐν τῷ βίῳ.
Σὺ με δεῖξον νικηφόρον, Σὺ με δεῖξον στεφανίτην....
“Ω θεία Ἀγάπη, ἐλθὲ ἱκετεύω.
ἐξ ὅλης ψυχῆς μου καὶ μέσης καρδίας....
Καὶ ἐρώτᾳ θεῖον, ὢ θεία Ἀγάπη,
Θερμῶς ἱκετεύω τῷ δούλῳ Σου δός μοι.
(Ἀπὸ τὸ “Κεκραγάριον” τοῦ Ἀγ. Νεκταρίου).
________________________________________
Προσευχὴ θερμὴ Γέροντος Πορφυρίου
Τὴν ψυχήν μου Κύριε, ἐν ἁμαρτίαις παντοίαις, καὶ ἀτόποις πράξεσι, δεινῶς παραλελυμένην, ἔγειρον τῇ θεϊκῇ σου ἐπιστασίᾳ, ὥς περ καὶ τὸν Παράλυτον, ἤγειρας πάλαι, ἵνα κράζω σεσῳσμένος· Οἰκτίρμον δόξα, Χριστέ, τῷ κράτει σου.
(Κοντάκιον τῆς Δ΄ Κυριακῆς τοῦ Πάσχα).
________________________________________
Προσευχαὶ τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ὄπτινα - Ῥωσσίας
Εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἐκ τοῦ ἀτομικοῦ κανόνος τῶν μοναχῶν τῆς Ὄπτινα
Ὑπεραγία Θεοτόκε, διὰ τῶν ἁγίων καὶ παντοδυνάμων πρεσβειῶν σου, ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἀχρείου ἱκέτου σου τὴν ἀπελπισίαν, ἀκηδίαν, ἀπροσεξίαν καὶ κάθε πονηρόν, ἀκάθαρτον καὶ βλάσφημον λογισμόν, προερχόμενον ἐκ τῆς ἀθλίας μου καρδίας καὶ τοῦ ἐσκοτισμένου μου νοός. Σβέσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθῶν ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἐλεεινοῦ, ἐλευθέρωσον με ἐκ τῆς σκληροκαρδίας μου καὶ ῥῦσαι με ἀπὸ κάθε πονηρὰν πρᾶξιν. Ὅτι εὐλογημένη εἶ ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς καὶ δεδοξασμένον τὸ πανάγιον ὄνομα σου εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν."
Καθημερινὴ Προσευχή
Κύριε, βοήθησέ με ν΄ ἀντιμετωπίσω με ψυχικὴ γαλήνη ὅλα, ὅσα θά μου φέρει ἡ σημερινὴ ἡμέρα. Βοήθησέ με να παραδοθῶ ὁλοκληρωτικὰ στο ἅγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ὥρα τῆς ἡμέρας φώτιζέ με καὶ δυνάμωνέ με για τὸ κάθε τί.
Ὅποιες εἰδήσεις κι ἂν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τὶς δεχθῶ με ἠρεμία καὶ με τὴν ἀκλονήτη πεποίθηση ὅτι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρὶς να τὸ ἐπιτρέψεις Ἐσύ.
Καθοδήγησε τὶς σκέψεις καὶ τὰ συναισθήματά μου σε ὅλα τὰ ἔργα καὶ τὰ λόγια. Στὶς ἀπρόοπτες περιστάσεις μὴ μὲ ἀφήσεις να ξεχάσω ὅτι ὅλα παραχωροῦνται ἀπὸ Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος τῆς οἰκογένειάς μου καὶ σ΄ ὅλους τοὺς συνανθρώπους μου με εὐθύτητα καὶ συνέση, ὥστε να μὴ συγχύσω καὶ στενοχωρήσω κανένα.
Κύριε, δός μου τὴ δύναμη να ὑποφέρω τὸν κόπο καὶ ὅλα τὰ γεγονότα τῆς ἡμέρας αὐτῆς, σὲ ὅλη τὴ διάρκειά της. Καθοδήγησε τὴ θέλησή μου καὶ δίδαξέ με να προσεύχομαι, νὰ πιστεύω, νὰ ὑπομένω, νὰ συγχωρῶ καὶ ν΄ ἀγαπῶ. Ἀμήν.
Μυστικὴ Προσευχή
Ἔλα, τὸ φῶς τὸ ἀληθινό, ἔλα, ἡ αἰώνια ζωή,
ἔλα, τὸ ἀπόκρυφο μυστήριο, ὁ ἀνώνυμος θησαυρός,
τὸ ἀνεκφώνητο πρᾶγμα, τὸ ἀκατανόητο πρόσωπο,
ἡ παντοτινὴ ἀγαλλίαση, τὸ ἀνέσπερο φῶς,
ἔλα, ἡ ἀληθινὴ προσδοκία αὐτῶν ποὺ μέλλουν νὰ σωθοῦν.
Ἔλα, τῶν πεσμένων ἡ ἔγερση,
ἔλα, τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάσταση.
Ἔλα, Δυνατέ, ποὺ δημιουργεῖς, μεταπλάθεις
κι ἀλλοιώνεις τὰ πάντα μὲ μόνη τὴ θέλησή σου!
Ἔλα, ἀόρατε, ἀνέγγιχτε κι ἀψηλάφητε.
Ἔλα, σὺ ποὺ μένεις πάντα ἀμετακίνητος,
μὰ κάθε στιγμὴ μετακινεῖσαι ὁλόκληρος,
γιὰ νὰ ΄ρθεις σέ μας, ποὺ κειτόμαστε στὸν ᾅδη,
ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν.
Ἔλα, πολυπόθητο καὶ πολυθρύλητο ὄνομα,
ποὺ ὅμως ἀδυνατοῦμε νὰ περιγράψουμε τί ἤσουν ἀκριβῶς,
ἢ νὰ γνωρίσουμε τὴν οὐσία καὶ τὶς ἰδιότητές σου.
Ἔλα, παντοτινὴ χαρά, ἔλα, ἁμαράντινο στεφάνι,
ἔλα, πορφύρα τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ βασιλιά μας.
Ἔλα, κρυστάλλινη ζώνη διαμαντοστόλιστη,
ἔλα, ἀπλησίαστο ὑπόδημα,
ἔλα βασιλικὴ ἁλουργίδα
κι ὄντως αὐτοκρατορικὴ δεξιά!
Ἔλα, σὺ ποὺ πόθησε καὶ ποθεῖ ἡ ταλαίπωρή μου ψυχή,
ἔλα, σὺ ὁ Μόνος πρὸς ἐμένα τὸν μόνο γιατί,
καθὼς βλέπεις εἶμαι μόνος!…
Ἔλα, σὺ ποὺ μὲ ξεχώρισες ἀπ΄ ὅλα
καὶ μ΄ ἔκανες μοναδικὸ πάνω στὴ γῆ.
Ἔλα, σὺ ποὺ ἔγινες ὁ πόθος τῆς ψυχῆς μου
καὶ μ΄ ἀξίωσες νὰ σὲ ποθήσω τὸν ἀπρόσιτο παντελῶς!
Ἔλα, πνοή μου καὶ ζωή, ἔλα τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς παρηγοριά,
ἔλα, χαρὰ καὶ δόξα μου κι΄ ἀτέλειωτη τρυφή.
Εὐχαριστία
Σ΄ εὐχαριστῶ, ποὺ ἔγινες ἕνα πνεῦμα μαζί μου
ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως κι ἀναλλοιώτως,
Θεὲ τοῦ παντός, κι΄ ἔγινες γιὰ χάρη μου τὰ πάντα σὲ ὅλα:
Τροφὴ ἀνεκλάλητη ποὺ ποτὲ δὲν τελειώνει,
ποὺ ξεχύνεται ἀκατάπαυστα ἀπὸ τῆς ψυχῆς μου τὰ χείλη
καὶ πλούσια ἀναβλύζει ἀπ΄ τὴν πηγὴ τῆς καρδιᾶς μου.
Ἔνδυμα, ποὺ ἀστράφτει καὶ καταφλέγει τοὺς δαίμονες.
κάθαρση, ποὺ μὲ πλένεις μὲ τ΄ ἄφθαρτα κι΄ ἅγια δάκρυα
ποὺ ἡ παρουσία σου χαρίζει σ΄ ὅσους ἐπισκεφθεῖς.
Σ΄ εὐχαριστῶ, γιατί γιὰ χάρη μου ἔγινες ἀνέσπερο φῶς
καὶ ἥλιος ἀβασίλευτος, ποὺ δὲν ἔχεις ποὺ νὰ κρυφτεῖς,
ἀφοῦ γεμίζεις μὲ τὴ δόξα σου τὰ σύμπαντα.
Ποτὲ δὲν κρύφτηκες ἀπὸ κανένα ἀλλ΄ ἐμεῖς κρυβόμαστε
πάντοτε ἀπὸ σένα, μὴ θέλοντας ναρθοῦμε κοντά σου.
Μὰ ποὺ νὰ κρυφτεῖς ἀφοῦ πουθενὰ δὲν ὑπάρχει τόπος γιὰ τὴν κατάπαυσή σου;
Καὶ γιατί νὰ κρυφτεῖς ἐσὺ ποὺ δὲν ἀποστρέφεσαι κανένα οὔτε κανένα ντρέπεσαι;
Καὶ τώρα, σὲ ἱκετεύω, Δέσποτά μου,
ἔλα νὰ στήσεις τὴ σκηνή σου στὴν καρδιά μου,
νὰ κατοικήσεις καὶ νὰ μείνεις ἐντός μου
ἀχώριστος κι ἑνωμένος μέχρι τέλους μὲ μένα τὸν δοῦλο σου,
ἀγαθέ, γιὰ νὰ βρεθῶ κι΄ ἐγὼ στὴν ἔξοδό μου κι ἔπειτα ἀπ΄ αὐτὴν
στοὺς αἰῶνες κοντά σου Ἀγαπημένε, καὶ νὰ βασιλέψω μαζί σου
Θεὲ τοῦ παντός!
Ἱκεσία
Μεῖνε, Κύριε, καὶ μὴ μ΄ ἀφήσεις μόνο.
Θέλω, ὅταν ἔρθουν οἱ ἐχθροί μου,
ποὺ ζητοῦν νὰ καταπιοῦν τὴν ψυχή μου,
νὰ σὲ βροῦν μέσα μου, καὶ νὰ φύγουν γιὰ πάντα,
γιὰ νὰ μὴ μπορέσουν ξανὰ νὰ μὲ βλάψουν βλέποντάς σε
τὸν ἰσχυρότερο πάντων νὰ κάθεσαι στὸν οἶκο τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς.
Ναί, Δέσποτα, ὅπως μὲ θυμήθηκες ὅταν ζοῦσα στὸν κόσμο
καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω μὲ διάλεξες ἐσύ,
μὲ χώρισες ἀπ΄ τὸν κόσμο καὶ μ΄ ἔκανες κοινωνὸ τῆς θείας σου δόξης,
ἔτσι καὶ τώρα φύλαξε μὲ πάντοτε σταθερὸ
κι ἀμετακίνητο στὴν ἐνοίκησή σου ἐντός μου.
Βλέποντας σὲ ἀδιάκοπα ἐγὼ ὁ νεκρὸς θ΄ἀνασταίνομαι καὶ θὰ ζῶ,
ἔχοντας σὲ ἐγὼ ὁ φτωχὸς θὰ πλουτίζω διαρκῶς
καὶ θὰ γίνω πλουσιότερος ἀπ΄ ὅλους τους βασιλιάδες.
καὶ θὰ σὲ τρώγω καὶ θὰ σὲ πίνω καὶ θὰ σὲ ντύνομαι κάθε ὥρα,
ὥστε νὰ ζῶ καὶ τώρα καὶ πάντα ἐντρυφώντας σὲ ἀνεκλάλητα ἀγαθά.
Γιατί ἐσὺ εἶσαι κάθε ἀγαθὸ καὶ κάθε δόξα καὶ κάθε τρυφὴ
καὶ σὲ σένα πρέπει ἡ δόξα στὴν Ἁγία καὶ Ὁμοούσιο καὶ Ζωοποιὸ Τριάδα,
ποὺ ὅλοι οἱ πιστοὶ τὴ σέβονται καὶ τὴ γνωρίζουν,
τὴν προσκυνοῦν καὶ τὴ λατρεύουν στὰ πρόσωπα
τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
________________________________________
Ἐκ τοῦ προσευχηταρίου τοῦ Σιμονώφ
Προσευχὴ εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν
Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Λόγε τοῦ Θεοῦ ἀθάνατε, ἐξαπόστειλον τὴν χάριν σου ἐξ ἁγίου θρόνου δόξης σου, καὶ ἐπισκίασον τῇ ἀσθενείᾳ μου τοῦ ἀχρείου δούλου σου. Συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς ἐντολάς σου, καὶ ζήσομαι. Φώτισόν με ἵνα ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου ἀδολεσχήσω καὶ κατανοήσω τὰς ὁδούς σου. Ἐν τοῖς δικαιώμασί σου, μελετήσω, οὐκ ἐπιλησθήσομαι τῶν λόγων σου. Καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μου ἐστιν, καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου. Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε• ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μου ἐστιν.
Ἀξίωσόν με, Κύριε, γινώσκειν σε καὶ ἀγαπᾶν, οὐκ ἐν τῇ γνώσει τῇ ἐν τῷ σκορπισμῷ τοῦ νοῦ, τῇ ἐκ τῆς γυμνασίας γινομένῃ, ἀλλ’ ἀξίωσόν με ἐκείνης τῆς γνώσεως, ἐν ᾗ ὁ νοῦς θεωρῶν σε, δοξάζει τὴν φύσιν σου ἐν τῇ θεωρίᾳ τῇ κλεπτούσῃ τὴν αἴσθησιν τοῦ κόσμου ἀπὸ τῆς διανοίας.
Ἀξίωσόν με, Κύριε, τοῦ γινώσκειν σε, ὅτι αὔτη ἐστὶν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν.
Καὶ νῦν, Κύριε, φώτισόν μου τῇ ὄμματα τῆς διανοίας, ἄνοιξόν μου τὸ στόμα τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου καὶ συνιέναι τὰς ἐντολάς σου, καὶ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, καὶ ψάλλειν σοι ἐν ἐξομολογήσει καρδίας, καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πανάγιον ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Προσευχὴ εἰς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκον
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ μόνη καθαρωτάτη ψυχή τε καὶ σώματι, ἡ μόνη κατοικητήριον ὅλη γενομένη τῆς ὅλης χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καντεῦθεν καὶ αὐτὰς τὰς αὐλοὺς καὶ ἀγγελικὰς Δυνάμεις ἀσυγκρίτως ὑπερβᾶσα τῇ καθαρότητι καὶ τῷ ἁγιασμῷ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος.
Ἔπιδε ἐπ΄ ἐμὲ τὸν ἐναγῆ καὶ ἀκάθαρτον καὶ ῥερυπωμένον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα τῷ μολυσμῷ τῆς ἐμπαθοῦς καὶ ἐνηδόνου ζωῆς μου.
Καθαρόν μου τὴν ἐμπαθῆ διάνοιαν καὶ ἄγνισον διόρθωσόν μου τοὺς πεπλανημένους καὶ τετυφλωμένους λογισμούς, ῥύθμισον καὶ παιδαγώγησόν μου τὰς αἰσθήσεις, ἐλευθέρωσόν με τῆς τυραννούσης κακίας καὶ αἰσχρᾶς συνηθείας τῶν ἀκαθάρτων προλήψεων καὶ παθῶν.
Στῆσόν μου πᾶσαν τὴν κατ΄ ἐνέργειαν ἁμαρτίαν καὶ δώρησαί μοι νήψιν καὶ διάκρισιν τῷ ἐσκοτισμένω καὶ ταλαιπώρῳ νοΐ πρὸς διόρθωσιν τῶν οἰκείων σφαλμάτων τε καὶ πτωμάτων, ἵνα τοῦ σκότους τῆς ἁμαρτίας ἀπαλλαγείς, καταξιωθῷ δοξάζειν καὶ ἀνυμνεῖν ἐν παῤῥησίᾳ, σὲ τὴν μόνην ἀληθινὴν Μητέρα τοῦ ἀληθινοῦ φωτός, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Εὐχὴ εἰς τὸν Ἅγιον Δημήτριον
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, προαιώνιε Λόγε τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ὁ διὰ χάριτος σου ἐμπνεύσας ἐν τῇ ψυχῇ τοῦ ἐνδόξου μάρτυρος Δημητρίου εὐστάθειαν τοῦ ἀνδρείως καθυπομεῖναι ἐν πηλίνῳ σώματι τὰς τῶν τυράννων σφοδρὰς βασάνους διὰ τὸ ὄνομά σου, ἐνίσχυσον δεόμεθά σου, καὶ ἡμᾶς ἵνα δυνηθῶμεν καρτερῶς ὑπομένειν τοὺς διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν γενομένους ἡμῖν πειρασμούς, καὶ παντοδαπὰς ἀπειλὰς τοῦ διαβόλου καὶ καθάπερ τότε καταργήσας τῇ δυνάμει σου δι΄ αὐτοῦ τὰς ἐπινοίας τῶν παρανόμων, ἐχαροποίησας τὰ τῶν ἀγγέλων τάγματα οὕτω καὶ νῦν αὐτοῦ πρεσβεύοντος, εὔφρανον τὰς ψυχὰς ἡμῶν, ῥυσάμενος ἡμᾶς τῆς ἐπικειμένης πικρᾶς τυραννίας, ὅπως ἂν καὶ ἡμεῖς οἱ ταπεινοί σου οἰκέται εἰρηναῖαν ζωὴν ἄγοντες (καὶ νῦν τὴν ἐτήσιον μνήμην αὐτοῦ ἐπιτελοῦντες) καταξιωθῶμεν τῷ ἐλέει σου εὐαρεστῆσαι σοι. Ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δέησις ὑπὲρ τῆς Εὐρώπης
(Διασκευὴ τῆς εὐχῆς εἰς τὴν ἑορτὴ τῆς Συνάξεως τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων)
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, ὁ τοὺς πανσόφους σου Ἀποστόλους ὡς δωδεκάφωτον λυχνίαν εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης ἐξαποστείλας καὶ τὰς τῶν ἐν σκότει ἀγνωσίας καὶ ἀπιστίας κειμένων πεπλανημένων ἐθνῶν διανοίας, τῷ φωτὶ τοῦ ἐνθέου κηρύγματος δι΄ αὐτῶν καταυγάσας, καὶ εἰς ἐπίγνωσιν τῆς σῆς ἀληθείας καὶ πίστεως ὁδηγήσας ἐλθεῖν, παράσχου, δεόμεθά σου, καὶ ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις δούλοις σου γνῶσιν ἀληθῆ, ἄφεσίν τε πταισμάτων, εἰρήνην τῇ εὐρωπαϊκῇ ἠπείρῳ καὶ τῷ κόσμῳ σου ἅπαντι καὶ ἑνότητα πίστεως. Παῦσον Δεσπότα ἀγαθέ, τὰ σχίσματα τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τὰς τῶν ἐθνῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον, ἵνα ἐν ἑνὶ πνεύματι καὶ μία καρδίᾳ, τῷ τῆς ἀγάπης δεσμῷ συνδεδεμένοι, εὐσεβῶς ἀεί σε λατρεύωμεν, ποιοῦντες τὰ σοὶ εὐάρεστα, καὶ τοὺς ἀγῶνας, καὶ μόχθους καὶ τῷ αἵματι πάντων τῶν ἐν τῇ εὐρωπαϊκῇ ἅμα τε καὶ γηραιᾷ ἠπείρῳ διαλαμψάντων ἁγίων σου πάντοτε ἐνθυμούμενοι, ἔχωμεν αὐτοὺς παρὰ σοὶ διηνεκῶς ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύοντας ὅπως, σοῦ ἐλεοῦντος, τῶν ἡτοιμασμένων αὐτοῖς καὶ πᾶσι τοῖς ἀληθῶς ἀγαπῶσι σε, ἐν οὐρανῷ αἰωνίων δεσμῶν συμμέτοχοι & συγκληρονόμοι καταξιωθῶμεν εὑρεθῆναι. Ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
________________________________________
Ἡ Προσευχὴ τοῦ παπα-Τύχωνα τοῦ Καρουλιώτη
Ἅγιε Γολγοθᾶ, θεῖε Γολγοθᾶ,
Παρακαλῶ πές μου πόσες χιλιάδες, ἑκατομμύρια ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους καθάρισες καὶ ἔστειλες καὶ γιόμισες τὸν γλυκὸ Παράδεισο. Θεμέλιο γιὰ τὸν γλυκὸ Παράδεισο εἶναι ὁ ἅγιος Γολγοθᾶς.
Ἁμαρτωλοὶ ἐλᾶτε ἐδῶ, νὰ μὴν ἀργήσετε. Ὁ ἅγιος Γολγοθᾶς ἀνοικτός. Ἡ σταύρωσις. Ὁ Χριστὸς Ἐλεήμων. Μᾶς περιμένει νὰ τοῦ λούσουμε τὰ πόδια.
Μακάριοι ἐμεῖς, ἂν μᾶς ἀξιώσει ὁ Χριστὸς, μὲ ταπείνωση, μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ ζεστὴ καρδιὰ, μὲ ζεστὰ δάκρυα νὰ πλύνουμε τὰ ἅγια πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ, ἂν θελήσουμε πολλὲς φορές. Ὕστερα ὁ Χριστὸς θὰ πλύνη τὶς ἁμαρτίες μας καὶ θὰ γίνη καθαρὴ ἡ ψυχὴ μας καὶ θ' ἀνοίξει τὸν γλυκὸ Παράδεισο.
Ὕστερα ἐμεῖς μετὰ χαρᾶς θὰ πᾶμε στὸν γλυκὸ Παράδεισο, γιατὶ ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία καὶ οἱ ἅγιοι Πάντες μᾶς περιμένουν. Μαζὶ μὲ Ἀρχαγγέλους καὶ Ἀγγέλους, Χερουβεὶμ καὶ Σεραφεὶμ θὰ δοξολογοῦμε τὴν Ἁγία Τριάδα εἰς τοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ἁμαρτωλὸς Τύχων
(Ἡ προσευχὴ τοῦ Γολγοθᾶ, ἀπὸ χειρόγραφο τοῦ παπα-Τύχωνος)
________________________________________
Ἐπίκλησις φωτισμοῦ
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν ,τῆς ἀληθοῦς σοφίας ὁδηγὲ καὶ φρονήσεως χορηγέ, κατάπεμψον ἐφ΄ ἡμᾶς, τοὺς παῖδας σου, πνεῦμα σοφίας, εὐσεβείας καὶ φόβου Σου, καὶ φώτισον τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τῷ φωτὶ τῆς σῆς Θεογνωσίας, ὅπως προκόπτωμεν σοφίᾳ καὶ ἀρετῇ, εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τοῦ παναγίου Σου ὀνόματος.
Πᾶσα γὰρ δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον , ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἐκ Σοῦ, τοῦ Πατρὸς τῶν Φώτων.
Δι΄ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
________________________________________
Προσευχὴ κατὰ τὸ μέτρον τῶν εἴκοσι τεσσάρων ὡρῶν τοῦ νυχθημέρου
ὑπὸ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
1. Κύριε μὴ στερήσῃς με τῶν ἐπουρανίων σου καὶ αἰωνίων σου ἀγαθῶν.
2. Κύριε λύτρωσαί με τῶν αἰωνίων κολάσεων.
3. Κύριε εἴτε λόγῳ, εἴτε ἔργο, εἴτε κατὰ νοῦν καὶ διάνοια ἥμαρτον, συγχώρεσε με
4. Κύριε λύτρωσαί με ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ ἀγνοίας καὶ λήθης καὶ ῥᾳθυμίας καὶ τῆς λιθώδους ἀναισθησίας.
5. Κύριε λύτρωσαί με ἀπὸ παντὸς πειρασμοῦ καὶ ἐγκαταλείψεως.
6. Κύριε, φώτισον τὴν καρδία μου ἣν ἐσκότισαι ἡ πονηρὴ ἐπιθυμία.
7. Κύριε, ἐγὼ μὲν ὡς ἄνθρωπος ἁμαρτάνω. Σὺ δὲ ὡς Θεός, ἐλέησόν με.
8. Κύριε ἴδε τὴν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μου καὶ πέμψον τὴν χάριν σου εἰς βοήθειάν μου, ἵνα καὶ ἐν ἐμοὶ δοξασθῇ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον.
9. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἔγγραψον τὸ ὄνομα τοῦ δοῦλου σου ἐν βιβλίῳ ζωῆς χαριζόμενός μοι καὶ τέλος ἀγαθόν.
10. Κύριε ὁ Θεός μου, οὐκ ἐποίησα οὐδὲν ἀγαθόν, ἄλλα ἀρξαίμην ποτὲ τῇ εὐσπλαχνίᾳ σου.
11. Κύριε, βρέξον εἰς τὴν καρδία μου τὴν δρόσον τῆς χάριτός σου.
12. Κύριε ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς μνήσθητί μου τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τοῦ αἰσχροῦ, τοῦ πονηροῦ καὶ βεβήλου κατὰ τὸ μέγα ἔλεος σου,
ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
13. Κύριε ἐν μετανοίᾳ παράλαβέ με καὶ μὴ ἐγκαταλείπῃς με.
14. Κύριε, μὴ εἰσενέγκης εἰς πειρασμόν.
15. Κύριε, δός μοι ἔννοιαν ἀγαθή.
16. Κύριε, δός μοι δάκρυον καὶ μνήμην θανάτου καὶ κατάνυξιν.
17. Κύριε, δός μοι τῶν λογισμῶν μου ἐξαγόρευσιν.
18. Κύριε, δός μοι ταπείνωσιν, ἐκκοπὴν θελήματος καὶ ὑπακοήν.
19. Κύριε δός μοι ὑπομονήν, μακροθυμίαν, καὶ πραότητα.
20. Κύριε, ἐμφύτευσον ἐν ἐμοὶ τὴν ῥίζαν τῶν ἀγαθῶν καὶ τοῦ φόβου σου.
21. Κύριε, ἀξίωσόν με ἀγαπᾶν σε ἐξ ὅλης μου τῆς ψυχῆς καὶ τῆς διανοίας καὶ τῆς καρδίας καὶ τηρεῖν ἐν πάσι τὸ θέλημα σου.
22. Κύριε, σκέπασόν με ἀπὸ ἀνθρώπων πονηρῶν καὶ Δαιμόνων καὶ παθῶν καὶ ἀπὸ παντὸς κακοῦ καὶ μὴ προσήκοντος πράγματος.
23. Κύριε, ὡς κελεύεις, Κύριε ὡς γινώσκεις, Κύριε ὡς βούλει, γενηθήτω τὸ θέλημα σου ἐν ἐμοί.
24. Κύριε, τὸ σὸν θέλημα γενέσθω καὶ οὐ τὸ ἐμόν.
Πρεσβείας καὶ ἱκεσίας τῆς Παναγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων σου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς πάντες τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
________________________________________
Εὐχὴ εἰς τὴν Κυρίαν Θεοτόκον - Ἐπὶ ἐνοχλήσει πονηρῶν λογισμῶν
Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον ἀπ' ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου, τὴν ἀκηδίαν, τὴν λήθην, τὴν ἄγνοιαν, τὴν ἀμέλειαν, καὶ πάντας τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς καὶ αἰσχροὺς καὶ βλασφήμους, ἀποσόβησον ἐκ τῆς ἀθλίας καὶ ταλαιπώρου μου καρδίας καὶ ἐκ τῆς μεμολυσμένης μου ψυχῆς καὶ τοῦ ἐσκοτισμένου μου νοός, καὶ κατάσβεσόν μου τὴν φλόγα τῶν παθῶν καὶ ἐλέησον καὶ βοήθησόν μοι, ὅτι ἀσθενὴς καὶ ταλαίπωρός εἰμι ἐγώ, καὶ ῥῦσαι με ἀπὸ τῶν ἐπερχομένων μοι πονηρῶν ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων καὶ πασῶν τῶν κακῶν με ἐλευθέρωσον πράξεων, τῶν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ. Ὅτι ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις καὶ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον δεδοξασμένον εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
________________________________________
Προσευχὴ τῶν δακρύων τοῦ Άββᾶ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅστις ἔκλαυσας έπι Λαζάρῳ, καὶ ἔχυσας δάκρια λύπης καί συμπαθείας ἐπάνω εἰς αὐτόν, δέξαι τὰ τῆς πικρίας μου δάκρια· ἰάτρευσον διὰ τῶν ἁγίων σου παθημάτων τὰ πάθη μου· θεράπευσον διὰ τῶν πληγῶν σου τὰς ψυχικάς μου πληγάς·διὰ τοῦ τιμίου σου αἵματος καθάρισόν μου τὸ αἷμα, καὶ ἕνωσον τὴν εὐωδίαν τοῦ ζωοποιοῦ σου σώματος τῷ σώματί μου· ἡ χολή, τὴν ὁποίαν παρὰ τῶν ἐχθρῶν ἐποτίσθης, ἂς γλυκάνῃ τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τὴν πικρίαν, τὴν ὀποίαν ὁ ἀντίδικός μου διάϐολος μ’ ἐπότισε· τὸ πανάγιόν σου σῶμα, τὸ ὁποίον ἐτανύσθη ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, ἃς ἀναπτερώσῃ πρὸς σὲ τὸν νοῦν μου, ὅστις ἐσύρθη κάτω ὑπὸ τῶν δαιμόνων· ἡ παναγία σου κεφαλή, τὴν ὁποίαν ἔκλινας ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, ἂς ὑψώση τὴν κεφαλήν μου, τὴν πειϋϐρισθεῖσαν ὑπὸ τῶν ἀντιπάλων δαιμόνων· αἱ πανάγιαί σου χεῖρες, αἱ καθηλωθεῖσαι ὑπὸ τῶν παρανόμων ἐν τῷ σταυρῳ, ἃς μὲ ἀναϐιϐάσωσι πρὸς σὲ ἐκ τοῦ χάσματος τῆς ἀπωλείας, καθὼς ὑπεσχέθη τὸ πανάγιον σου στόμα· τὸ πρόσωπόν σου, τὸ δεξάμενον ραπίσματα καὶ ἐμπτύσματα ὑπὸ τῶν καταράτων Ἰουδαίων, ἃς μοῦ λαμπρύνῃ τὸ πρόσωπον, τὸ ὁποῖον ἐμολύνθη ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας· ἡ ψυχή σου, τὴν ὁποίαν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ὑπάρχον, παρέδωκας εἰς τὸν πατέρα σου, ἃς μὲ ὁδηγήσῃ πρὸς σὲ διὰ τῆς χάριτός σου· δὲν ἔχω καρδίαν θλιϐομένην προς ἀναζήτησίν σου, δὲν ἔχω μετάνοιαν, δὲν ἔχω κατάνυξη, οὐδὲ δάκρυα, τὰ ὁποῖα ἐπαναφέρουσι τὰ τέκνα εἰς τὴν ἰδίαν αὐτῶν πατρίδα. Δὲν ἔχω, δέσποτα, δάκρυον παρακλητικόν· ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς μου ἀπὸ τὴν ματαιότητα τοῦ κόσμου, καὶ δὲν δύναται ν’ ἀτενίσῃ πρὸς σὲ μετὰ πόνου· ἐψυχράνθη ἡ καρδία μου ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν πειρασμῶν, καὶ δὲν δύναται νὰ θερμανθῇ διὰ τῶν δακρύων τῆς πρὸς σὲ ἀγάπης. Ἀλλὰ σύ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, δώρησαί μοι τελείαν μετάνοιαν καὶ καρδίαν ἐπίπονον, ἵνα ὁλοψύχως ἐξέλθω εἰς ἀναζήτησίν σου· διότι ἄνευ σοῦ θέλω ἀποξενωθῇ ἀπὸ παντὸς ἀγαθοῦ. Χάρισαί μοι λοιπόν, ὦ ἀγαθέ, τὴν χάριν σου· ὁ πατήρ, ὅστις σ’ ἐγέννησεν ἐκ τῶν κόλπων αὐτοῦ ἀχρόνως καὶ ἀϊδίως, ἃς ἀνανεώσῃ εἰς ἐμὲ τὰς μορφὰς τῆς εἰκόνος σου· σ’ ἐγκατέλιπον, μὴ μ’ ἐγκαταλείπῃς· ἐχωρίσθην ἀπὸ σοῦ, ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου, καὶ εὐρὼν εἰσάγαγέ με εἰς τὰς νομάς σου, καὶ συναρίθμησόν με μετὰ τῶν προϐάτων τῆς ἐκλεκτῆς σου ποίμνης, καὶ διάθρεψόν με μετ’ αὐτῶν ἐκ τῆς χλόης τῶν θείων σου μυστηρίων, τῶν ὁποίων ὑπάρχει κατοικητήριον ἡ καθαρὰ καρδία, εἰς τὴν ὁποίαν ἀναφαίνεται ἡ ἔλλαμψις τῶν ἀποκαλύψεών σου, ἡ ὁποία ἔλλαμψις εἶναι παρηγορία καὶ ἀναψυχὴ τῶν κοπιώντων διὰ σὲ ἐν θλίψεσι καὶ διαφόροις μάστιξι· τῆς ὁποίας ἐλλάμψεως εἴθε ν’ ἀξιωθῶμεν καὶ ἡμεῖς διὰ τῆς χάριτος καὶ φιλανθρωπίας σου, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
agiameteora.net
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου