Δείγμα της χειρότερης αναοησίας είναι να κάνει κάποιος λόγο για τα κατορθώματά του χωρίς να υπάρχει ανάγκη. Έτσι πάλι είναι προδοσία η αποσιώπηση των έργων του, όταν υπάρχει αναγκη και το απαιτεί η περίσταση.
Στην περίπτωση που η περίσταση το καλεί, ποτέ δεν πρέπει να παραιτούματε αποτην ακύχηση.Ποια δέ είναι η περίσταση; Πολλές και διάφορες είναι οι περιστάσεις, από τις οποίες μία είναι το να διαπαιδαγωγήσεις και να διδάξεις τον αδιάφορο. Ακριβώς αυτό γνωρίζει και ο Ψαλμωδός που μας λέει οτι "μίλησα με τον Κύριο, για να διδάξω τον αδιάφορο" και δείχνει ότι γι αυτό αναφέρει τα κατορθώματά του, για να προσελκύσει τον ακροατή προς το ζήλοπου είχε και ο ίδιος.
Καύχηση για την πίστη στον Θεό
"Εάν δέ και θελήσω να καυχηθώ, δε θα είμαι ανόητος. Γιατί θα πω την αλήθεια", μας λέει ο θείος Παύλος. Ώστε, εκείνος που λέει την αλήθεια, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις δεν είναι ανόητος. "Ας ελπίζει ο πιστός στον Κυριο, τώρα και στον αιώνα τον άπαντα". Εδώ ο Ψαλμωδός εννοεί ότι στα θέματα της πίστεως, και όταν ακόμη δεν υπάρχει λόγος, πρέπει κανείς συνεχώς να καυχιέται για την πίστη του στον Θεό, διαφορετικά θα κριθεί ως προδότης.
Ναι, αδελφοί μου, να καυχηθούμε για την πίστη μας στον Χριστό μας που σταυρώθηκε για την σωτηρία μας. Να καυχιόμαστε για τον Θεό μας που είναιγεμάτος αγάπη και την σκορπίζει σε όλο τον κόσμο και την δείχνει σε κάθε άνθρωπο χωριστά. Να καυχιόμαστε για τα αγαθά που μας περιμένουν στην άλλη, την πραγματική δηλαδή ζωή
Ανόητη καυχησιολογία
Είναι πέρα για πέρα ανόητο να καυχιέσαι μ έπαρση και εγωισμό για τον εαυτό σου και για τα μάταια πράγματα που τυχόν έχεις πετύχει στη ζωή σου. Δεν υπάρχει πιο άνοστο θέαμα απο το να παρακολουθείς κάποιον να καυχιέται για τον εαυτό του, για τα έργα του, και ν αβάζει κέντρο του κόσμου το άθλιο εγώ του. Και γιατί παρακαλώ; Μήπως από μόνος του έφτιαξε τίποτε; Μήπως δημιούργησε έστω το παραμικρό απο το μηδέν; Αντί λοιπόν να ευχαριστεί και ν αδοξολογεί τον Θεό, εγκωμιάζει τον εαυτό του και την ανόητη φαντασία του.Πες μου, σε παρακαλώ, κι αν έφτιαξες κάτι από μόνος σου, μήπως το δημιούργησες απο το μηδέν;
Όταν λοιπόν, δεις κάποιον να φουντώνει απο υπερηφάνεια, να τεντώνει τον λαιμό του, να ανασηκώνει τα φρύδια του, να κυκλοφορεί με ακριβά αμάξια, να απειλεί, να κάνει κακό στους συνανθρώπους του, πες του:Γιατί έχει τόση αλαζονεία το χώμα και η στάχτη αφού, και όσο ακόμη ζεις, αρχίζει η φθορά σου;
Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον κοινό άνθρωπο, αλλά και γι αυτόν που κάθεται σε βασιλικό θρόνο. Μην κοιτάς τη βασιλική πορφύρα, το στέμμα, τα χρυσοκέντητα ενδύματα. Κοίτα και στοχάσου την ανθρώπινη φύση του βασιλιά.Τότε θα αναφωνήσεις κι εσύ μαζί με τον προφήτη : "Κάθε άνθρωπος είναι σαν το χορτάρι κι η δόξα του όλη φευγαλέα σαν το αγριολούλουδο".
Γιατί, λοπόν, καυχιέσαι, άνθρωπέ μου; Κατέβα απο τα ύψη της ανόητης αλαζονείας σου και εξέτασε την ευτέλειά σου. Χώμα και στάχτη είσαι, καπνός και σκιά, χορτάρι και αγριολούλουδο.Τι πιο γελοίο απο το να καμαρώνεις; Εξουσιάζεις μήπως πολλούς ανθρώπους; και τί ωφελείσαι, όταν εξουσιάζεις ανθρώπους και εξουσιάζεσαι απο τα πάθη σου; Είσαι σαν κι εκείνον που στο σπίτι του δέρνεται απο τους υπηρέτες του και στην αγορά εμφανίζεται καμαρωτός, επειδή έχει άλλους κάτω απο την εξουσία του. Μακάρι να ήσουν εξουσιαστής των παθών σου και όμοιος με όσους συναντάς στην αγορά. Αν, λοιπόν, είναι αξιοκατάκριτος όποιος υπερηφανεύεται για τι ςπραγματικές αρετέςτου, δεν είναι στ΄αλήθεια γελοίος όποιος υπερηφανεύεται για πράγματα ολότελα τιποτένια;
Ο Ιερός Χρυσόστομος Θεολογεί, Συμβουλεύει, Παιδαγωγεί και Διδάσκει
Διασκευή- επιμέλεια Πρεσβύτερος Ηλίας Γ. Διακουμάκος
εκδόσεις ΠΑΡΡΗΣΙΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου